расстыко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстыко́ўваюся |
расстыко́ўваемся |
| 2-я ас. |
расстыко́ўваешся |
расстыко́ўваецеся |
| 3-я ас. |
расстыко́ўваецца |
расстыко́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расстыко́ўваўся |
расстыко́ўваліся |
| ж. |
расстыко́ўвалася |
| н. |
расстыко́ўвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расстыко́ўвайся |
расстыко́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
расстыко́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расстыко́ўвацца несов., возвр., страд. расстыко́вываться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расстыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.
Правесці расстыкоўку, раз’яднацца.
|| незак. расстыко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. расстыко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расстыко́вываться возвр., страд. расстыко́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)