расступа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - расступа́емся
2-я ас. - расступа́ецеся
3-я ас. расступа́ецца расступа́юцца
Прошлы час
м. расступа́ўся расступа́ліся
ж. расступа́лася
н. расступа́лася
Загадны лад
2-я ас. - расступа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час расступа́ючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расступа́цца несов., прям., перен. расступа́ться; раздава́ться; см. расступі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расступа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да расступіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расступі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -сту́піцца; -сту́пімся, -сту́піцеся, -сту́пяцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адышоўшы ў бакі, даць месца для праходу, праезду.

Народ расступіўся.

2. Утварыць трэшчыны, разысціся ў бакі (пра зямлю, скалы, хвалі і пад.).

|| незак. расступа́цца, -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расступа́ться несов. расступа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozstępować się

незак. расступацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ро́ступ ’расступанне, пропуск праз натоўп, скаціну’ (Нас., Касп., Байк. і Некр.). Да расступа́цца, гл. ступаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздава́ться​II несов.

1. (расступаться) расступа́цца;

2. (растягиваться) разг. раздава́цца, расця́гвацца;

3. (толстеть) разг. раздава́цца, таўсце́ць;

4. страд. раздава́цца, разбіва́цца, расця́гвацца; расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздава́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

auseinánder

adv паасо́бку, далёка адзі́н ад аднаго́

~ schréiben* — піса́ць раздзе́льна

~! — разыдзі́ся! (каманда)

sie sínd ~ — яны́ разышлі́ся, яны́ ня ў зго́дзе

~ bíegen* — разгіна́ць

~ bríngen* — vt разніма́ць

~ fáhren* — vi (s) раз’язджа́цца

~ fállen* — vi (s) распада́цца, разва́львацца

~ fálten — vt разгарну́ць

~ géhen* — vi (s) разыхо́дзіцца, расступа́цца; распада́цца

~ hálten* — vt раздзяля́ць; адро́зніваць

~ jágen — vt разганя́ць

~ kómmen* — vi (s) разыхо́дзіцца; разлуча́цца

~ láufen* — vi (s) разбяга́цца; разыхо́дзіцца

~ néhmen* — vt разніма́ць, разбіра́ць, дэманці́раваць

~ rücken — vt рассо́ўваць, адсо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)