расстрэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстрэ́нуся |
расстрэ́немся |
| 2-я ас. |
расстрэ́нешся |
расстрэ́нецеся |
| 3-я ас. |
расстрэ́нецца |
расстрэ́нуцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расстрэ́ўся |
расстрэ́ліся |
| ж. |
расстрэ́лася |
| н. |
расстрэ́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расстрэ́нься |
расстрэ́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
расстрэ́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Расстрэ́цца растрэ́цца ’расстацца пасля сустрэчы’ (Кос., Стан.), росстрэ́цца ’размінуцца, разысціся’ (ТС), растрэ́цца ’расстацца’ (Пал.), сюды ж расстра́цца ’тс’ (Ян., Юрч. Вытв.) са зменай націскнога пад уплывам расста́цца. Да стрэцца (гл.) з семантычным развіццём, абумоўленым адным са значэнняў прэфікса раз‑/рас‑, параўн. таксама расстрава́цца ’развітвацца’ (чач., ЖНС), растрава́цца ’расставацца’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Растрава́цца ’расставацца’, растра́цца ’развітацца’ (Ян.). Гл. расстрэцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)