расста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расста́ўлю расста́вім
2-я ас. расста́віш расста́віце
3-я ас. расста́віць расста́вяць
Прошлы час
м. расста́віў расста́вілі
ж. расста́віла
н. расста́віла
Загадны лад
2-я ас. расста́ў расста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час расста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што. Размясціць, паставіць якім-н. чынам, парадкам.

Р. кнігі на паліцах.

2. што. Паставіць так, каб павялічылася адлегласць паміж чым-н.

Р. ногі.

3. што. Рассунуўшы, устанавіць для карыстання што-н. рассоўнае, раскладное.

Р. раскладушку.

|| незак. расстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. расстано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расста́віць сов.

1. расста́вить, расположи́ть;

р. мэ́блю — расста́вить (размести́ть) ме́бель;

2. (разъединить) расста́вить, раздви́нуть;

р. но́жкі цы́ркуля — расста́вить (раздви́нуть) но́жки ци́ркуля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., каго-што.

1. Паставіць, размясціць якім‑н. чынам, парадкам. Расставіць мэблю. Расставіць шахматныя фігуры. □ Няня бясшумна расставіла талеркі і бадзёрым голасам звярнулася да .. [хворага]. Васілевіч. Мікола з Казанскім прагледзяць кінаплёнку, каб ведаць, у якім парадку расставіць канцэртныя нумары... Гаўрылкін. // Размеркаваць для выканання якіх‑н. абавязкаў па службе, па рабоце. Расставіць вартавых. Правільна расставіць сілы.

2. Паставіць так, каб павялічылася адлегласць паміж чым‑н. — Заслона. — расцяжна закрычаў няпрошаны артыст і на ўсю шырыню расставіў ногі і развёў рукі. Кулакоўскі.

3. Рассунуўшы, устанавіць для выкарыстання што‑н. раскладное, рассоўнае. Расставіць мальберт. Расставіць сетку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расста́віць

1. (an verschíedenen Órten) áufstellen vt;

расста́віць пасты́ вайск. Pósten [Wáchen] áufstellen;

2. (пальцы, ногі) spréizen vt;

шыро́ка расста́віць па́льцы die Fínger spréizen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскірэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што (разм.).

Шырока расставіць (ногі).

|| незак. раскірэ́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Расставіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. крэслы ў зале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расположи́ть​I сов. (разместить) размясці́ць, расставі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да расставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)