Verbum

анлайнавы слоўнік

расслаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сло́іцца; зак.

1. Раздзяліцца на слаі (у 1 знач.).

Горная парода расслаілася.

2. перан. Раздзяліцца на сацыяльныя групы, праслойкі.

|| незак. рассло́йвацца, -аецца.

|| наз. расслае́нне, -я, н. і рассло́йка, -і, ДМ -йцы,

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расслаі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расслаі́цца сов., прям., перен. расслои́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расслаі́цца, ‑слоіцца; зак.

1. Раздзяліцца на слаі. Горкая парода расслаілася.

2. перан. Падзяліцца на сацыяльныя групы, класы. Пры капіталізме сялянства расслаілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расслои́ться

1. распластава́цца, расслаі́цца;

2. перен. расслаі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассло́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да расслаіцца.

2. Зал. да расслойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассло́йвацца несов., возвр., страд. рассла́иваться; см. расслаі́цца, рассло́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расслае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслаіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расслаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расслойваць — расслаіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расслойвацца — расслаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)