рассе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассе́лены |
рассе́леная |
рассе́ленае |
рассе́леныя |
| Р. |
рассе́ленага |
рассе́ленай рассе́ленае |
рассе́ленага |
рассе́леных |
| Д. |
рассе́ленаму |
рассе́ленай |
рассе́ленаму |
рассе́леным |
| В. |
рассе́лены (неадуш.) рассе́ленага (адуш.) |
рассе́леную |
рассе́ленае |
рассе́леныя (неадуш.) рассе́леных (адуш.) |
| Т. |
рассе́леным |
рассе́ленай рассе́ленаю |
рассе́леным |
рассе́ленымі |
| М. |
рассе́леным |
рассе́ленай |
рассе́леным |
рассе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассе́лены |
рассе́леная |
рассе́ленае |
рассе́леныя |
| Р. |
рассе́ленага |
рассе́ленай рассе́ленае |
рассе́ленага |
рассе́леных |
| Д. |
рассе́ленаму |
рассе́ленай |
рассе́ленаму |
рассе́леным |
| В. |
рассе́лены (неадуш.) рассе́ленага (адуш.) |
рассе́леную |
рассе́ленае |
рассе́леныя (неадуш.) рассе́леных (адуш.) |
| Т. |
рассе́леным |
рассе́ленай рассе́ленаю |
рассе́леным |
рассе́ленымі |
| М. |
рассе́леным |
рассе́ленай |
рассе́леным |
рассе́леных |
Кароткая форма: рассе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассе́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад рассяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ На́стлыш ’вада пад снегам’ (Касп.). Няясна, магчыма, ад насцілаць ’падсцілаць, рассцілаць’, параўн. рус. настлище ’лён, расселены на сцелішчы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АЎСТРАЛІ́ЙЦЫ,
1) карэннае насельніцтва (абарыгены) Аўстраліі. У канцы 18 ст. былі расселены па ўсім мацерыку (250—300 тыс. чал.); больш за 500 плямёнаў. У аснове рэлігіі татэмізм і розныя формы магіі, мова — аўстралійская. Еўрап. каланізацыя з канца 18 ст. суправаджалася масавым вынішчэннем і выцясненнем аўстралійцаў у неўрадлівыя раёны ўнутр. Аўстраліі. У 1966 іх захавалася каля 40 тыс. чал. 2) Нацыя (англа-аўстралійцы), асн. насельніцтва Аўстраліі (12,15 млн. чал., 1987). Амаль выключна нашчадкі перасяленцаў з Англіі, Шатландыі і Ірландыі. Гавораць на аўстрал. варыянце англійскай мовы. Паводле рэлігіі хрысціяне (англікане, католікі, прэсвітэрыяне, метадысты, баптысты і інш.).
т. 2, с. 91
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)