расса́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што з’яўляецца крыніцай з’яўлення, размнажэння чаго-н.

Р. хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расса́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. расса́днік расса́днікі
Р. расса́дніка расса́днікаў
Д. расса́дніку расса́днікам
В. расса́днік расса́днікі
Т. расса́днікам расса́днікамі
М. расса́дніку расса́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расса́днік м. расса́дник;

бруд — р. зара́зы — грязь — расса́дник зара́зы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расса́днік, ‑а, м.

Тое, што з’яўляецца крыніцай з’яўлення, размнажэння чаго‑н. Некалькі разоў зварачаў асістэнт увагу свінабоя на тое, што гной не ёсць украса двара пана Тарбецкага, што гной ёсць рассаднік усякай заразы і ліха. Колас. Важна мець на ўвазе, што гэтую высокую ацэнку сваім ведам Скарына атрымаў у краіне, якая з’яўлялася рассаднікам самых смелых, прагрэсіўных па таму часу ідэй, ідэй гуманізму. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расса́днік м. Pflánzstätte f -, -n; Brútstätte f -, Herd m -(e)s, -e (заразы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зара́за, -ы, ж.

Хваробатворны пачатак, які распаўсюджваецца мікробамі.

Рассаднік заразы.

Распаўсюджанне заразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozsadnik

м. рассаднік;

rozsadnik zarazy — рассаднік заразы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hotbed [ˈhɒtbed] n.

1. парні́к

2. ача́г (захворвання), расса́днік (злачынстваў, распусты і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расса́дник

1. (питомник для рассады) раса́днік, -ка м.;

2. перен. (источник чего-л.) расса́днік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wylęgarnia

ж.

1. с.-г. інкубаторый;

2. рассаднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)