распіва́ць гл. распіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распіва́ю распіва́ем
2-я ас. распіва́еш распіва́еце
3-я ас. распіва́е распіва́юць
Прошлы час
м. распіва́ў распіва́лі
ж. распіва́ла
н. распіва́ла
Загадны лад
2-я ас. распіва́й распіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распіва́ць несов., разг., в разн. знач. распива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Незак. да распіць.

2. Бавіць час за піццём чаго‑н. [Сіпак:] — Мы .. з самой паняй Плюшчыцкай чаі распівалі і яна мне кумой даводзілася. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распі́ць, разап’ю́, разап’е́ш, разап’е́; разап’ём, разап’яце́, разап’ю́ць; распі́ў, -піла́, -ло́; распі́; распі́ты; зак., што (разм.).

Выпіць разам з кім-н.

Р. бутэльку каньяку.

|| незак. распіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распива́ть несов., разг. распіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распіцца.

2. Зал. да распіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіва́цца несов.

1. начина́ть пья́нствовать;

2. страд., разг. распива́ться; см. распіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)