распя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распя́ты распя́тая распя́тае распя́тыя
Р. распя́тага распя́тай
распя́тае
распя́тага распя́тых
Д. распя́таму распя́тай распя́таму распя́тым
В. распя́ты (неадуш.)
распя́тага (адуш.)
распя́тую распя́тае распя́тыя (неадуш.)
распя́тых (адуш.)
Т. распя́тым распя́тай
распя́таю
распя́тым распя́тымі
М. распя́тым распя́тай распя́тым распя́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распя́ты распя́тая распя́тае распя́тыя
Р. распя́тага распя́тай
распя́тае
распя́тага распя́тых
Д. распя́таму распя́тай распя́таму распя́тым
В. распя́ты (неадуш.)
распя́тага (адуш.)
распя́тую распя́тае распя́тыя (неадуш.)
распя́тых (адуш.)
Т. распя́тым распя́тай
распя́таю
распя́тым распя́тымі
М. распя́тым распя́тай распя́тым распя́тых

Кароткая форма: распя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распя́ты

1. распя́тый;

2. распя́ленный;

3. растя́нутый;

1-3 см. распя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разапну́ты, см. распя́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́тый распя́ты, раскрыжава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́ленный распя́ты, расця́гнуты, расця́гнены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галго́фа, -ы, ж.

1. (з вялікай літары). Назва ўзгорка паблізу Іерусаліма, дзе, згодна з хрысціянскім веравучэннем, быў распяты Ісус Хрыстос.

2. перан. Месца пакут, нягод.

Узысці на галгофу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ukrzyżowany

распяты, укрыжаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

распя́ць, разапну́, разапне́ш, разапне́; разапнём, разапняце́, разапну́ць; разапні́; распя́ты; зак., каго-што.

Прыбіць цвікамі да крыжа рукі і ногі (старадаўні спосаб пакарання).

|| незак. распіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распя́цце, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)