распы́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. распы́л
Р. распы́лу
Д. распы́лу
В. распы́л
Т. распы́лам
М. распы́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распы́л, -лу м. (действие) спец. распы́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распы́л м. распы́л, -лу м., распы́льванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распы́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распыляць — распыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́ць, -пылю́, -пы́ліш, -пы́ліць; -пы́лены; зак.

1. што. Рассеяць, распырскаць моцным струменем (парашок, вадкасць).

2. перан. каго-што. Раскідаць дробнымі групамі, часткамі, пазбавіўшы гэтым дзейнасці, сілы.

Р. сілы.

Р. сродкі.

|| незак. распыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. распыле́нне, -я, н. і распы́л, -у, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Aerosól

n -s, -e тэх. аэразо́ль, распы́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)