распшы́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распшы́каю распшы́каем
2-я ас. распшы́каеш распшы́каеце
3-я ас. распшы́кае распшы́каюць
Прошлы час
м. распшы́каў распшы́калі
ж. распшы́кала
н. распшы́кала
Загадны лад
2-я ас. распшы́кай распшы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час распшы́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Распшы́каць ’зрасходаваць, патраціць’ (карэліц., Жыв. НС). Да пшык, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшэ́ндзіць ’неэканомна растраціць’ (Сцяшк. Сл.), росшэндзіць, росшэ́ндрыць, росшэндзе́рыць ’растраціць, разматаць’ (ТС). Відаць, на аснове імітатыва хуткага руху, параўн. шэ́нды (гл): шэнды‑брэнды ’туды-сюды’, параўн. распшы́каць ’растраціць, разматаць (грошы)’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)