распукну́ць

‘набухнуць, набрыняць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распукну́ распукнё́м
2-я ас. распукне́ш распукняце́
3-я ас. распукне́ распукну́ць
Прошлы час
м. распукну́ў распукну́лі
ж. распукну́ла
н. распукну́ла
Загадны лад
2-я ас. распукні́ распукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распукну́ўшы

Іншыя варыянты: распу́кнуць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́кнуць

‘набухнуць, набрыняць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распу́кну распу́кнем
2-я ас. распу́кнеш распу́кнеце
3-я ас. распу́кне распу́кнуць
Прошлы час
м. распу́кнуў распу́кнулі
ж. распу́кнула
н. распу́кнула
Загадны лад
2-я ас. распу́кні распу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час распу́кнуўшы

Іншыя варыянты: распукну́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)