распрана́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распрана́юся распрана́емся
2-я ас. распрана́ешся распрана́ецеся
3-я ас. распрана́ецца распрана́юцца
Прошлы час
м. распрана́ўся распрана́ліся
ж. распрана́лася
н. распрана́лася
Загадны лад
2-я ас. распрана́йся распрана́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час распрана́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распрана́цца несов. раздева́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распрана́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распрануцца.

2. Зал. да распранаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распрана́цца áblegen vt (j-s Oberkleid); sich entkléiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Распрана́цца ’знімаць з сябе верхняе адзенне’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ), роспрана́цца ’скідаць верхнюю вопратку’ (ТС), ’раскрывацца’ (Сл. ПЗБ). Роднаснае да вопратка, апра́нуты, распра́таваць (гл.). Параўн. тыпалагічную паралель абувацца — разувацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распрану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ні́; распра́нены і -ну́ты; зак., каго (што).

1. Зняць з каго-н. верхняе адзенне.

Р. гасцей.

2. перан. Зняць, скінуць покрыва (лісце, траву) з чаго-н.

|| незак. распрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. распрану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; незак. распрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. распрана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздева́ться

1. раздзява́цца; (снимать верхнюю одежду) распрана́цца;

2. страд. раздзява́цца; распрана́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоблача́ться

1. церк., разг., шутл. раздзява́цца, распрана́цца;

2. страд. раздзява́цца, распрана́цца; выкрыва́цца, выяўля́цца; см. разоблача́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распранацца — распрануцца і распранаць — распрануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

undress [ʌnˈdres] v.

1. раздзява́ць; раздзява́цца; распрана́ць; распрана́цца

2. разбінто́ўваць, здыма́ць павя́зку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)