расплікну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплікну́ты |
расплікну́тая |
расплікну́тае |
расплікну́тыя |
| Р. |
расплікну́тага |
расплікну́тай
расплікну́тае |
расплікну́тага |
расплікну́тых |
| Д. |
расплікну́таму |
расплікну́тай |
расплікну́таму |
расплікну́тым |
| В. |
расплікну́ты (неадуш.)
расплікну́тага (адуш.) |
расплікну́тую |
расплікну́тае |
расплікну́тыя (неадуш.)
расплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
расплікну́тым |
расплікну́тай
расплікну́таю |
расплікну́тым |
расплікну́тымі |
| М. |
расплікну́тым |
расплікну́тай |
расплікну́тым |
расплікну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расплікну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплікну́ты |
расплікну́тая |
расплікну́тае |
расплікну́тыя |
| Р. |
расплікну́тага |
расплікну́тай
расплікну́тае |
расплікну́тага |
расплікну́тых |
| Д. |
расплікну́таму |
расплікну́тай |
расплікну́таму |
расплікну́тым |
| В. |
расплікну́ты (неадуш.)
расплікну́тага (адуш.) |
расплікну́тую |
расплікну́тае |
расплікну́тыя (неадуш.)
расплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
расплікну́тым |
расплікну́тай
расплікну́таю |
расплікну́тым |
расплікну́тымі |
| М. |
расплікну́тым |
расплікну́тай |
расплікну́тым |
расплікну́тых |
Кароткая форма: расплікну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расплікну́ты обл. расстёгнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплікну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расплікнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)