расплю́снуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расплю́сну расплю́снем
2-я ас. расплю́снеш расплю́снеце
3-я ас. расплю́сне расплю́снуць
Прошлы час
м. расплю́снуў расплю́снулі
ж. расплю́снула
н. расплю́снула
Загадны лад
2-я ас. расплю́сні расплю́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час расплю́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Раскрыць, расплюшчыць ​1. Сідар расплюснуў вочы і здзівіўся: цяпер ён быў у прасторнай сялянскай хаце. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расплю́снуць (расціснуць) (z)erdrücken vt, platt drücken, platt qutschen, bplatten vt; strcken vt, briten vt (метал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расплю́шчваць, расплю́шчыцьI гл. расплюснуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)