расплю́снуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплю́сну |
расплю́снем |
| 2-я ас. |
расплю́снеш |
расплю́снеце |
| 3-я ас. |
расплю́сне |
расплю́снуць |
| Прошлы час |
| м. |
расплю́снуў |
расплю́снулі |
| ж. |
расплю́снула |
| н. |
расплю́снула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплю́сні |
расплю́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплю́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.
Разм. Раскрыць, расплюшчыць 1. Сідар расплюснуў вочы і здзівіўся: цяпер ён быў у прасторнай сялянскай хаце. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплю́снуць (расціснуць) (z)erdrücken vt, platt drücken, platt quétschen, ábplatten vt; strécken vt, bréiten vt (метал)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расплю́шчваць, расплю́шчыцьI гл. расплюснуць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)