распла́та, -ы, ДМ -пла́це, ж.

1. гл. расплаціцца.

2. перан. Кара, помста.

Настаў час расплаты за здраду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. распла́та
Р. распла́ты
Д. распла́це
В. распла́ту
Т. распла́тай
распла́таю
М. распла́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распла́та ж., прям., перен. распла́та;

р. па раху́нкураспла́та по счёту;

час ~ты надышоў — час распла́ты наста́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распла́та прям., перен. распла́та, -ты ж.;

час распла́ты наста́л час распла́ты надышо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплачвацца — расплаціцца.

2. перан. Кара, помста. — Нічога, Аксён: будзе свята і на нашай вуліцы. Падыходзіць час расплаты за здзекі над народам. Дымам і агнём паляцяць у неба панскія палацы і ўжо ляцець пачалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распла́та ж.

1. uszahlung f -, Bezhlung f -; Verrchnung f -, brechnung f - (разлік);

2. перан. (кара, помста) brechnung f -, Vergltung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расплаці́цца, -плачу́ся, -пла́цішся, -пла́ціцца; зак.

1. з кім-чым. Заплаціць грошы каму-н. за што-н., разлічыцца за паслугі.

Р. з даўгамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць, разлічыцца за прычыненую крыўду.

Р. з ворагам.

3. перан. Панесці пакаранне за што-н.

Здраднік расплаціўся за свае дзеянні.

|| незак. распла́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. распла́та, -ы, ДМ -пла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

forfeit1 [ˈfɔ:fɪt] n.

1. адпла́та, распла́та

2. штраф

3. канфіска́цыя

4. фант (у гульні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nemesis [ˈneməsɪs] n.

1. Nemesis myth. Немезі́да (багіня адплаты)

2. fml ка́ра, пакара́нне, адпла́та, непазбе́жная распла́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Entgltung

f -, -en адпла́та, ка́ра, распла́та; збаве́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)