распаўсю́джванне ср. распростране́ние; см. распаўсю́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

распаўсю́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распаўсюджваць — распаўсюдзіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. распаўсюджвацца — распаўсюдзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаўсю́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Пашырыць сферу дзеяння на каго-, што-н. Р. інавацыйны вопыт.

2. Зрабіць што-н. вядомым, даступным многім. Р. вучэнне.

3. Раздаць, прадаць многім. Р. латарэйныя білеты.

|| незак. распаўсю́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распаўсю́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

распаўсю́джванне н Verbréitung f -; Áusstreuung f - (чутак); Vertríeb m -(e)s (тавараў); Áusdehnung f - (уплыву);

распаўсю́джванне святла́ Líchtgeschwindigkeit f -; Líchtfortpflanzung f -;

распаўсю́джванне газе́т Zéitungsvertrieb m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

распаўсюдзіць, ✂; зак.

  1. Пашырыць сферу дзеяння на каго-, што-н.

    • Р. вопыт перадавікоў.

  2. Зрабіць што-н. вядомым, даступным многім.

    • Р. вучэнне.

  3. Раздаць, прадаць многім.

    • Р. латарэйныя білеты.

|| незак. распаўсюджваць, ✂.

|| наз. распаўсюджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пляткарства, ✂, н.

Распаўсюджванне плётак.

|| прым. пляткарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

плятка́рства, -а, н.

Распаўсюджванне плётак².

|| прым. плятка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

dissemination [dɪˌsemɪˈneɪʃn] n. распаўсю́джванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэзынфарма́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне няправільнай або фальшывай інфармацыі з мэтай увесці каго-н. у зман. Д. грамадскасці.

|| прым. дэзынфармацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

дыфама́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне ў друку звестак (сапраўдных або ўяўных), якія ганьбяць, няславяць каго-н. Справа аб дыфамацыі.

|| прым. дыфамацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)