распарушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распарушу́ распарушы́м
2-я ас. распарушы́ш распарушы́це
3-я ас. распарушы́ць распаруша́ць
Прошлы час
м. распарушы́ў распарушы́лі
ж. распарушы́ла
н. распарушы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час распарушы́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распарушы́ць сов. распороши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распороши́ть сов. расцерушы́ць; распарушы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)