распара́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. распара́дак
Р. распара́дку
Д. распара́дку
В. распара́дак
Т. распара́дкам
М. распара́дку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распара́дак, -дку, м.

Устаноўлены парадак у якой-н. справе.

Р. дня.

Правілы ўнутранага распарадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распара́дак, -дку м. распоря́док;

пра́вілы ўну́транага ~дку — пра́вила вну́треннего распоря́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распара́дак, ‑дку, м.

Устаноўлены парадак якіх-небудзь спраў, заняткаў і пад. дзе‑н. або на працягу якога‑н. перыяду. — Які распарадак дня сёння? — пытаецца Іларыён Кузьміч. Даніленка. Інтэрнат перайшоў на летні лагерны распарадак. Радкевіч. Праўда, былі нарады, педсаветы, але гэта мала чым парушала той распарадак, да якога Ніна прывыкла з першых дзён работы ў школе. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распара́дак rdnung f -, -en; Reglement [-´mã:] n -s, -s;

пра́вілы ўну́транага распара́дку Husordnung f; Arbeitsordnung (на вытворчасці);

распара́дак дня (у санаторыі і г. д.) Tgesplan m -(e)s, -pläne; Tgesablauf m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цырыманія́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Распарадак, устаноўлены для якой-н. цырымоніі (у 1 знач.); рытуал (у 2 знач.).

Воінскія цырыманіялы.

|| прым. цырыманія́льны, -ая, -ае.

Ц. марш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэжы́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэжыму. Рэжымны распарадак дня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распоря́док распара́дак, -дку м.;

пра́вила вну́треннего распоря́дка пра́вілы ўну́транага распара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unsettle

[ʌnˈsetəl]

v.t.

паруша́ць распара́дак, спако́й; пахісну́ць; асла́біць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цырыманія́л, ‑у, м.

Распарадак, устаноўлены для якога‑н. абраду, якой‑н. цырымоніі. Цырыманіял адкрыцця алімпіяды.

[Лац. caerimonialis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)