распаля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распаля́ю распаля́ем
2-я ас. распаля́еш распаля́еце
3-я ас. распаля́е распаля́юць
Прошлы час
м. распаля́ў распаля́лі
ж. распаля́ла
н. распаля́ла
Загадны лад
2-я ас. распаля́й распаля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распаля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распаля́ць, ‑ню, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да распаліць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распалю́ распа́лім
2-я ас. распа́ліш распа́ліце
3-я ас. распа́ліць распа́ляць
Прошлы час
м. распалі́ў распалі́лі
ж. распалі́ла
н. распалі́ла
Загадны лад
2-я ас. распалі́ распалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

roznamiętniać

незак. узбуджаць; распаляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inflame

[ɪnˈfleɪm]

1.

v.t.

1) запа́льваць; распаля́ць; узбуджа́ць, узьніма́ць (нато́ўп)

2) Med. выкліка́ць запале́ньне

3) падпа́льваць

2.

v.i.

1) узбуджа́цца, узруша́цца

2) Med. запаля́цца (пра ра́ну)

3) загара́цца; успы́хваць, успалы́хваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)