распада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. распада́нне
Р. распада́ння
Д. распада́нню
В. распада́нне
Т. распада́ннем
М. распада́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрагмента́цыя

(фр. fragmentation, ад лац. fragmentum = абломак, кавалак)

распаданне на дробныя часткі;

ф. міякарда — мнагакратны разрыў клетак сардэчнай мышцы;

2) разрыванне храмасомы або храматыды на часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)