раскіра́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскіра́чаны |
раскіра́чаная |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя |
| Р. |
раскіра́чанага |
раскіра́чанай
раскіра́чанае |
раскіра́чанага |
раскіра́чаных |
| Д. |
раскіра́чанаму |
раскіра́чанай |
раскіра́чанаму |
раскіра́чаным |
| В. |
раскіра́чаны (неадуш.)
раскіра́чанага (адуш.) |
раскіра́чаную |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя (неадуш.)
раскіра́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай
раскіра́чанаю |
раскіра́чаным |
раскіра́чанымі |
| М. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай |
раскіра́чаным |
раскіра́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскіра́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскіра́чаны |
раскіра́чаная |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя |
| Р. |
раскіра́чанага |
раскіра́чанай
раскіра́чанае |
раскіра́чанага |
раскіра́чаных |
| Д. |
раскіра́чанаму |
раскіра́чанай |
раскіра́чанаму |
раскіра́чаным |
| В. |
раскіра́чаны (неадуш.)
раскіра́чанага (адуш.) |
раскіра́чаную |
раскіра́чанае |
раскіра́чаныя (неадуш.)
раскіра́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай
раскіра́чанаю |
раскіра́чаным |
раскіра́чанымі |
| М. |
раскіра́чаным |
раскіра́чанай |
раскіра́чаным |
раскіра́чаных |
Кароткая форма: раскіра́чана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскіра́чаны прост. раскоря́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскоря́ченный раскіра́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)