раскілза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго.

Вызваліць ад укладзеных у рот цугляў.

Р. каня.

|| незак. раскі́лзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскілза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскілза́ю раскілза́ем
2-я ас. раскілза́еш раскілза́еце
3-я ас. раскілза́е раскілза́юць
Прошлы час
м. раскілза́ў раскілза́лі
ж. раскілза́ла
н. раскілза́ла
Загадны лад
2-я ас. раскілза́й раскілза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскілза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскілза́ць сов. разнузда́ть (лошадь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскілза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Вызваліць ад укладзеных у рот цугляў. Антон саскочыў, раскілзаў каня, а сам сышоў да вады, памыў твар і напіўся з крынічкі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскілза́ць (каня) ábzäumen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскілза́ны разну́зданный; см. раскілза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́лзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскілзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскілза́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскілзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odkiełzać

зак. раскілзаць, адкілзаць;

odkiełzać konia — раскілзаць каня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkiełzać

зак. раскілзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)