раскудла́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).

Тое, што і раскудлаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскудла́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскудла́чуся раскудла́чымся
2-я ас. раскудла́чышся раскудла́чыцеся
3-я ас. раскудла́чыцца раскудла́чацца
Прошлы час
м. раскудла́чыўся раскудла́чыліся
ж. раскудла́чылася
н. раскудла́чылася
Загадны лад
2-я ас. раскудла́чся раскудла́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскудла́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскудла́чыцца сов., см. раскудла́ціцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскудла́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Тое, што і раскудлаціцца. У Сідара — гаспадара хаты — дробненькі і плюгавы твар зусім ужо счырванеў, пругкія, ак дрот, віхрастыя і рыжыя валасы раскудлачыліся і рассыпаліся ва ўсе бакі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскудла́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да раскудлаціцца, раскудлачыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растереби́ться раскудла́чыцца, растрапа́цца;

во́лосы растереби́лись от ве́тра валасы́ раскудла́чыліся (растрапа́ліся) ад ве́тру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)