раскрыжо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскрыжо́ўваю раскрыжо́ўваем
2-я ас. раскрыжо́ўваеш раскрыжо́ўваеце
3-я ас. раскрыжо́ўвае раскрыжо́ўваюць
Прошлы час
м. раскрыжо́ўваў раскрыжо́ўвалі
ж. раскрыжо́ўвала
н. раскрыжо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. раскрыжо́ўвай раскрыжо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскрыжо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскрыжо́ўваць несов. (к раскрыжава́ць) распина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскрыжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскрыжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскрыжава́ць, раскрыжо́ўваць рэл. kréuzigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскрыжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; зак., каго-што.

Раскінуць крыжам (рукі).

|| незак. раскрыжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. раскрыжо́ўванне, -я, н.

|| наз. раскрыжава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распина́ть​I несов. распіна́ць, раскрыжо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскрыжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрыжоўваць — раскрыжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crucify [ˈkru:sɪfaɪ] v.

1. распіна́ць, раскрыжо́ўваць

2. infml му́чыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раскрыжо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскрыжавацца.

2. Зал. да раскрыжоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раскрыжава́ць, раскрыжо́ўваць ’распілаваць хлыст на часткі патрэбнай даўжыні’ (навагр., Нар. лекс.; Мат. Гом.). Да *крыжава́ць ’рэзаць, пілаваць’ < *križati, параўн. рус. дыял. крыжева́ть ’рубаць на часткі дрэва’, серб.-харв. кри́жати ’рэзаць, разразаць (на кавалкі)’, выводзіцца ад *(s)križ‑ < і.-е. skrei‑ ’рэзаць’ (ЭССЯ, 12, 178).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)