Verbum

анлайнавы слоўнік

раскру́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскру́чванне ср.

1. раскру́чивание; рассу́чивание; развива́ние; распу́тывание;

2. развёртывание;

3. развёртывание, распако́вывание;

4. раскру́чивание;

5. разве́рчивание, рассве́рливание;

6. разви́нчивание;

7. разма́тывание;

1-7 см. раскру́чвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскручваць — раскруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; зак.

1. што. Развіць звітае, скручанае.

Р. дрот.

2. што. Разгарнуць, разраўняць (што-н. скручанае).

Р. вуду.

3. што. Разгарнуць, зняць (што-н. наматанае, накручанае).

Р. шалік.

4. што. Прымусіць круціцца з узрастаючай хуткасцю.

Р. кола.

5. што. Пашырыць у дыяметры.

Р. дзірку.

6. перан., каго. Зрабіць каго-н. вядомым, папулярным (разм.).

Р. маладога спевака.

|| незак. раскру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскру́чванне, -я, н. і раскру́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскру́чивание раскру́чванне, -ння ср.;