раскро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскро́ю раскро́ім
2-я ас. раскро́іш раскро́іце
3-я ас. раскро́іць раскро́яць
Прошлы час
м. раскро́іў раскро́ілі
ж. раскро́іла
н. раскро́іла
Загадны лад
2-я ас. раскро́й раскро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскро́іць сов.

1. раскрои́ть;

р. ткані́ну — раскрои́ть ткань;

2. (хлеб) разре́зать;

3. разг. рассе́чь, раскрои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Кроячы, выкройваючы адзенне або боты, разрэзаць (тканіну, скуру і пад.). Раскроіць матэрыял на касцюм. // Выразаць па мерцы часткі, дэталі чаго‑н. Раскроіць паліто.

2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб). [Служанка] наліла яшчэ кавы і раскроіла на дзве лустачкі апошні на талерцы акрайчык хлеба. Брыль.

3. Разм. Нанесці глыбокую сечаную рану; рассячы. [Марыля] махнула рыдлёўкай і адным ударам раскроіла .. [фашысту] чэрап. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.

1. Кроячы, разрэзаць.

Р. матэрыял на касцюмы.

2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб).

3. Нанесці глыбокую сечаную рану, рассячы (разм.).

|| незак. раскро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскро́йванне, -я, н. і раскро́й, -ю, м. (да 1 знач.).

|| прым. раскро́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскро́іць, раскро́йваць

1. (адзенне, абутак) zúschneiden* vt;

2. (парэзаць на часткі) zerschnéiden* vt, áufschneiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскро́й, ‑ю, м.

Дзеянне паводле дзеясл. раскройваць — раскроіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскрои́ть сов.

1. раскро́іць;

2. (рассечь) разг. рассячы́, раскавялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozkroić

зак. разрэзаць; раскроіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)