Verbum

анлайнавы слоўнік

раско́чвацца гл. раскаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́чвацца несов., возвр., страд. раска́тываться; см. раскаці́цца, раско́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскаціцца.

2. Зал. да раскочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ко́ціцца; зак.

1. Пакаціцца ў розныя бакі.

Мячы раскаціліся па падлозе.

2. Пакаціўшыся, разгарнуцца, раскруціцца.

Дыван раскаціўся на ўсю хату.

3. Прагучаць моцна, раскаціста.

Рэха раскацілася ў гарах.

|| незак. раско́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раска́тываться

1. раско́чвацца; см. раската́ться¹;

2. раска́чвацца; см. раската́ться²;

3. раско́чвацца; см. раскати́ться;

4. (о звуках) каці́цца, разляга́цца;

5. страд. раско́чвацца; раска́чвацца; ука́чвацца; выраўно́ўвацца; см. раска́тывать^{1, 2, 4}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)