раско́латы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раско́латы раско́латая раско́латае раско́латыя
Р. раско́латага раско́латай
раско́латае		 раско́латага раско́латых
Д. раско́латаму раско́латай раско́латаму раско́латым
В. раско́латы (неадуш.)
раско́латага (адуш.)		 раско́латую раско́латае раско́латыя (неадуш.)
раско́латых (адуш.)
Т. раско́латым раско́латай
раско́латаю		 раско́латым раско́латымі
М. раско́латым раско́латай раско́латым раско́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раско́латы раско́латая раско́латае раско́латыя
Р. раско́латага раско́латай
раско́латае		 раско́латага раско́латых
Д. раско́латаму раско́латай раско́латаму раско́латым
В. раско́латы (неадуш.)
раско́латага (адуш.)		 раско́латую раско́латае раско́латыя (неадуш.)
раско́латых (адуш.)
Т. раско́латым раско́латай
раско́латаю		 раско́латым раско́латымі
М. раско́латым раско́латай раско́латым раско́латых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раско́латы раско́латая раско́латае раско́латыя
Р. раско́латага раско́латай
раско́латае		 раско́латага раско́латых
Д. раско́латаму раско́латай раско́латаму раско́латым
В. раско́латы (неадуш.)
раско́латага (адуш.)		 раско́латую раско́латае раско́латыя (неадуш.)
раско́латых (адуш.)
Т. раско́латым раско́латай
раско́латаю		 раско́латым раско́латымі
М. раско́латым раско́латай раско́латым раско́латых

Кароткая форма: раско́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́латы прям., перен. раско́лотый; см. раскало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расколаты камень

т. 13, с. 353

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раско́ланы, см. раско́латы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́лотый раско́латы, мног. параско́лваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздро́блены, -ая, -ае.

1. Разбіты, расколаты на дробныя часткі.

Раздробленая соль.

2. Пашкоджаны (пра косць).

Раздробленая косць.

|| наз. раздро́бленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fragmented [frægˈmentɪd] adj. раско́латы; раздро́блены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)