раскле́іць, -кле́ю, -кле́іш, -кле́іць; -кле́ены; зак., што.

1. Разняць склееныя часткі чаго-н.

Р. канверт.

2. Наклеіць у многіх месцах.

Р. афішы.

|| незак. раскле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскле́йванне, -я, н. і раскле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскле́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскле́ю раскле́ім
2-я ас. раскле́іш раскле́іце
3-я ас. раскле́іць раскле́яць
Прошлы час
м. раскле́іў раскле́ілі
ж. раскле́іла
н. раскле́іла
Загадны лад
2-я ас. раскле́й раскле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскле́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскле́іць сов., в разн. знач. раскле́ить;

р. канве́рт — раскле́ить конве́рт;

р. афі́шы — раскле́ить афи́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Разняць склееныя часткі чаго‑н. Потым, калі пісьмо было ўжо ў руках, доўга не знаходзіла [Марыля] у сабе сілы расклеіць канверт. Кулакоўскі.

2. Наклеіць у многіх месцах. Расклеіць афішы. Расклеіць аб’явы. □ Мне трэба .. узяць у .. [настаўніцы] перапісаныя ад рукі друкарскімі літарамі зводкі Саўінфармбюро, занесці іх за пазухай у суседнюю вёску і расклеіць па сценах хат ці на дашчаных платах... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскле́іць, раскле́йваць

1. (афішы, аб’явы) (án)klében vt, áufkleben vt;

2. (раскрыць) öffnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

параскле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Расклеіць усё, многае.

П. аб’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскле́ить сов. раскле́іць, мног. параскле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параскле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расклеіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)