раскве́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскве́чу раскве́цім
2-я ас. раскве́ціш раскве́ціце
3-я ас. раскве́ціць раскве́цяць
Прошлы час
м. раскве́ціў раскве́цілі
ж. раскве́ціла
н. раскве́ціла
Загадны лад
2-я ас. раскве́ць раскве́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскве́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскве́ціць сов. (украсить) расцвети́ть;

р. пала́ц сцяга́мі — расцвети́ть дворе́ц фла́гами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскве́ціць, -кве́чу, -кве́ціш, -кве́ціць; -кве́чаны і расквяці́ць, -квячу́, -квяці́ш, -квяці́ць; -кве́чаны; зак., што.

Убраць што-н. у яркія колеры; зрабіць рознакаляровым.

Святочны салют расквеціў неба.

|| незак. раскве́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскве́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскве́ціць, ‑квечу, ‑квеціш, ‑квеціць і расквяці́ць, ‑квячу, ‑квеціш, ‑квеціць; зак., што.

Убраць што‑н. у яркія колеры, зрабіць рознакаляровым. І тады твары матросаў расцвілі такімі ўсмешкамі, што, здавалася, само сонца прарвалася праз ватную заслону свінцовых хмар і расквеціла акіян ізумрудамі і нябеснай сін[ню]. Лынькоў. Рознакаляровыя ракеты расквецяць неба гіганцкімі букетамі... Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскве́ціць, раскве́чваць разм. áusschmücken vt, bunt dekoríeren; koloríeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расквяці́ць гл. расквеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расквяці́ць,

гл. расквеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскве́чаны расцве́ченный; см. раскве́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расквяці́ць сов., см. раскве́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскве́чваць несов. расцве́чивать; см. раскве́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)