раска́яцца, -ка́юся, -ка́ешся, -ка́ецца; -ка́йся; зак.

3 жалем пашкадаваць аб зробленым учынку, прызнаўшы яго памылковым або благім.

|| незак. раска́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Цяпер ён раскайваецца.

|| наз. раска́янне, -я, н.

Р. прыйшло позна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раска́яцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раска́юся раска́емся
2-я ас. раска́ешся раска́ецеся
3-я ас. раска́ецца раска́юцца
Прошлы час
м. раска́яўся раска́яліся
ж. раска́ялася
н. раска́ялася
Загадны лад
2-я ас. раска́йся раска́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раска́яўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раска́яцца сов. раска́яться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́яцца, ‑каюся, ‑каешся, ‑каецца; зак.

Пашкадаваць аб зробленым учынку, прызнаўшы яго памылковым або благім. Аднак, поўная трывогі, нягледзячы на сварку, .. [Вера] ўчора за вячэрай зноў папрасіла Максіма Сцяпанавіча з’ездзіць да дырэктара інстытута. Папрасіла і раскаялася. Карпаў. Гераіня К. Чорнага выходзіць замуж за кулака па разліку, але вельмі скора павінна раскаяцца ў гэтым кроку. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́яцца beréuen vt, Réue empfínden* [zéigen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раска́яться сов. раска́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да раскаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repentance [rɪˈpentəns] n. (for) раска́янне; пакая́нне;

show repentance раска́яцца;

He shows no sign of repentance. Ён зусім не раскайваецца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skrucha

skruch|a

ж. раскаянне, шкадаванне; скруха;

okazać ~ę — раскаяцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Réue

f - раска́янне, пакая́нне;

über etw. (A) ~ empfínden* [fühlen] перажыва́ць пачуццё раска́яння, раска́янне з прычы́ны чаго́-н.;

~ bekómmen* раска́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)