раска́шляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Пачаць моцна і доўга кашляць.

Хворы раскашляўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раска́шляцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раска́шляюся раска́шляемся
2-я ас. раска́шляешся раска́шляецеся
3-я ас. раска́шляецца раска́шляюцца
Прошлы час
м. раска́шляўся раска́шляліся
ж. раска́шлялася
н. раска́шлялася
Загадны лад
2-я ас. раска́шляйся раска́шляйцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раска́шляўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раска́шляцца сов. раска́шляться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́шляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пачаць моцна і доўга кашляць. Крыху счакаўшы, Піліп раскашляўся. Ды так рас кашляўся, што аж заходзіўся. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́шляцца éinen Hústenanfall bekómmen*, von éinem héftigen Hústen befállen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раска́шляться сов. раска́шляцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hústen

m -s ка́шаль

von ~ befállen wérden — раска́шляцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)