раскашава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; незак. (разм.).

1. Жыць у раскошы, мець усяго ў дастатку.

2. і (рэдка) зак. Жыць (пачаць жыць) або размяшчацца (размясціцца) дзе-н. вельмі свабодна, на вялікай плошчы.

Раскашуецца адна ў такой вялікай кватэры.

3. перан. Буйна расці на прыволлі.

Раскашуецца пад плотам крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскашава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскашу́юся раскашу́емся
2-я ас. раскашу́ешся раскашу́ецеся
3-я ас. раскашу́ецца раскашу́юцца
Прошлы час
м. раскашава́ўся раскашава́ліся
ж. раскашава́лася
н. раскашава́лася
Загадны лад
2-я ас. раскашу́йся раскашу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскашу́ючыся

Іншыя варыянты: раскаша́цца.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскашава́цца несов. роско́шествовать, роско́шничать, жить в ро́скоши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскашава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; заг. раскашуйся; незак.

Разм.

1. Жыць у раскошы, мець усяго ў дастатку. [Шэмет:] — Я ведаю, што табе цяжка. У цябе дзяцей поўная хата. А хто, скажы, некалі раскашаваўся, калі трэба было хату ставіць? Лобан. Ведама, і сябе не крыўдзіць [Мікалай Мікалаевіч]. Хто там важыў, колькі жыта ўрадзіла; .. хто лічыў, колькі свіней закалолі. От і раскашуецца. Грахоўскі. // Дазваляць сабе што‑н. лішняе, звыш патрэбы. — Ну, добра, дзядзька Клеманс... Толькі там не надта раскашуйся! — Не бойся, я лішняга [лесу] не ссяку. Чарнышэвіч.

2. і (рэдка) зак. Жыць (пачаць жыць) або размяшчацца (размясціцца) дзе‑н. вельмі свабодна, на вялікай плошчы. «Цесната. Не вельмі яны тут раскашуюцца», — падумала Яніна, але ўраз жа ўспомніла пра чаканую новую кватэру. Марціновіч. Да Мінска Міхед раскашаваўся адзін, а ў Мінску ў купэ зайшлі мужчына з дзвюма жанчынамі, з выгляду калгаснікі. Сабаленка. // Расці (парасці) буйна, на прыволлі. Там [на пустыры] нават трава людская не расце. Адзін, сівец з быльнягом толькі раскашуюцца ўлетку. Якімовіч. Было ціха і спакойна, густа пахла .. тарфяным пылам, крапівой, якая раскашавалася пад платамі. Кудравец. Рэдка пасеюць — раскашуецца, забуяе; густа — таксама не разгубіцца, уверх пачне расці. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаша́цца несов., см. раскашава́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

роско́шествовать, роско́шничать несов. раскашава́ць, раскаша́цца, раскашава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блаже́нствовать несов. раскашава́цца, упіва́цца шча́сцем, упіва́цца асало́дай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскашава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раскашавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаша́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскашу́юся раскашу́емся
2-я ас. раскашу́ешся раскашу́ецеся
3-я ас. раскашу́ецца раскашу́юцца
Прошлы час
м. раскаша́ўся раскаша́ліся
ж. раскаша́лася
н. раскаша́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскашу́ючыся

Іншыя варыянты: раскашава́цца.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параскашава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.

Разм. Раскашавацца некаторы час. Адно і пажыла, параскашавалася Зыгмунта, калі ў саракавым годзе прыйшла была Савецкая ўлада. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)