раскасі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскасі́рую раскасі́руем
2-я ас. раскасі́руеш раскасі́руеце
3-я ас. раскасі́руе раскасі́руюць
Прошлы час
м. раскасі́раваў раскасі́равалі
ж. раскасі́равала
н. раскасі́равала
Загадны лад
2-я ас. раскасі́руй раскасі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскасі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскасі́раваць сов., уст. раскасси́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Уст. Расфарміраваць. Раскасіраваць полк. □ І калі наш ЦК заўсёды будзе ведаць, колькі ёсць у данай арганізацыі арганізаваных рабочых, з іх думкай ЦК павінен лічыцца і абавязак раскасіраваць мясцовы камітэт па патрабаванне арганізаваных рабочых. Ленін. // Расфарміраваўшы якое‑н. падраздзяленне, размеркаваць асабісты састаў.

[Ад ням. kassieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскасси́ровать сов. раскасі́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскасі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскасіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)