Verbum

Раскапі́ць ’расшчапіць’ (віл., Сл. ПЗБ). Ад *расскапіць < *‑skop‑/‑*skep‑, параўн. раскеп (гл.).

Раскапэ́нда ’няскладны, нязграбны чалавек’ (лаг., Гіл.). Магчыма, ад раскапіць ’расшчапіць’ (гл.) з экспрэсіўнай суфіксацыяй.