раскалыха́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалыха́ны |
раскалыха́ная |
раскалыха́нае |
раскалыха́ныя |
| Р. |
раскалыха́нага |
раскалыха́най
раскалыха́нае |
раскалыха́нага |
раскалыха́ных |
| Д. |
раскалыха́наму |
раскалыха́най |
раскалыха́наму |
раскалыха́ным |
| В. |
раскалыха́ны (неадуш.)
раскалыха́нага (адуш.) |
раскалыха́ную |
раскалыха́нае |
раскалыха́ныя (неадуш.)
раскалыха́ных (адуш.) |
| Т. |
раскалыха́ным |
раскалыха́най
раскалыха́наю |
раскалыха́ным |
раскалыха́нымі |
| М. |
раскалыха́ным |
раскалыха́най |
раскалыха́ным |
раскалыха́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалыха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалыха́ны |
раскалыха́ная |
раскалыха́нае |
раскалыха́ныя |
| Р. |
раскалыха́нага |
раскалыха́най
раскалыха́нае |
раскалыха́нага |
раскалыха́ных |
| Д. |
раскалыха́наму |
раскалыха́най |
раскалыха́наму |
раскалыха́ным |
| В. |
раскалыха́ны (неадуш.)
раскалыха́нага (адуш.) |
раскалыха́ную |
раскалыха́нае |
раскалыха́ныя (неадуш.)
раскалыха́ных (адуш.) |
| Т. |
раскалыха́ным |
раскалыха́най
раскалыха́наю |
раскалыха́ным |
раскалыха́нымі |
| М. |
раскалыха́ным |
раскалыха́най |
раскалыха́ным |
раскалыха́ных |
Кароткая форма: раскалыха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалыха́ны раска́чанный; см. раскалыха́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскалыха́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскалыхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раска́чанный
1. разгайда́ны, раскалыха́ны, разгу́шканы;
2. расхіста́ны, раскалыва́ны, расківа́ны;
3. развару́шаны; см. раскача́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)