раскалма́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалма́чаны |
раскалма́чаная |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя |
| Р. |
раскалма́чанага |
раскалма́чанай
раскалма́чанае |
раскалма́чанага |
раскалма́чаных |
| Д. |
раскалма́чанаму |
раскалма́чанай |
раскалма́чанаму |
раскалма́чаным |
| В. |
раскалма́чаны (неадуш.)
раскалма́чанага (адуш.) |
раскалма́чаную |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя (неадуш.)
раскалма́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай
раскалма́чанаю |
раскалма́чаным |
раскалма́чанымі |
| М. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай |
раскалма́чаным |
раскалма́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалма́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалма́чаны |
раскалма́чаная |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя |
| Р. |
раскалма́чанага |
раскалма́чанай
раскалма́чанае |
раскалма́чанага |
раскалма́чаных |
| Д. |
раскалма́чанаму |
раскалма́чанай |
раскалма́чанаму |
раскалма́чаным |
| В. |
раскалма́чаны (неадуш.)
раскалма́чанага (адуш.) |
раскалма́чаную |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя (неадуш.)
раскалма́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай
раскалма́чанаю |
раскалма́чаным |
раскалма́чанымі |
| М. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай |
раскалма́чаным |
раскалма́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалма́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалма́чаны |
раскалма́чаная |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя |
| Р. |
раскалма́чанага |
раскалма́чанай
раскалма́чанае |
раскалма́чанага |
раскалма́чаных |
| Д. |
раскалма́чанаму |
раскалма́чанай |
раскалма́чанаму |
раскалма́чаным |
| В. |
раскалма́чаны (неадуш.)
раскалма́чанага (адуш.) |
раскалма́чаную |
раскалма́чанае |
раскалма́чаныя (неадуш.)
раскалма́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай
раскалма́чанаю |
раскалма́чаным |
раскалма́чанымі |
| М. |
раскалма́чаным |
раскалма́чанай |
раскалма́чаным |
раскалма́чаных |
Кароткая форма: раскалма́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалма́чаны взлохма́ченный; раскосма́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскалма́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскалмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрапа́ны, -ая, -ае.
Які растрапаўся; раскалмачаны.
Растрапаныя валасы.
|| наз. растрапа́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разлохма́ченный разлахма́чаны, раскалма́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскосма́ченный раскасма́чаны, раскалма́чаны, раскудла́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zwichrzony
раскудлачаны; раскалмачаны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
растрапа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад растрапаць.
2. у знач. прым. Які растрапаўся; раскалмачаны. [Алесь] прыціснуў .. [Ганну] да сябе, ілбом прытуліўшыся да яе растрапаных валасоў. Чорны. Цяжка, з намаганнем узмахвае варона сваімі растрапанымі крыламі. В. Вольскі. У пакой убегла Галя. У цыратавым фартушку, крыху растрапаная. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)