раскабы́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскабы́люся раскабы́лімся
2-я ас. раскабы́лішся раскабы́ліцеся
3-я ас. раскабы́ліцца раскабы́ляцца
Прошлы час
м. раскабы́ліўся раскабы́ліліся
ж. раскабы́лілася
н. раскабы́лілася
Загадны лад
2-я ас. раскабы́лься раскабы́льцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскабы́ліўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Раскабы́ліцца ’разбурыцца’ (Юрч.). Няясна. Магчыма да капыл 1 (гл.), параўн. рус. дыял. на копыл ’тырчком’, поднять всё вверх копылом ’узбудзіць, падняць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)