раса́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльнае месца для вырошчвання маладых раслін, расады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раса́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раса́днік раса́днікі
Р. раса́дніка раса́днікаў
Д. раса́дніку раса́днікам
В. раса́днік раса́днікі
Т. раса́днікам раса́днікамі
М. раса́дніку раса́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раса́днік м., с.-х. (питомник для рассады) расса́дник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раса́днік, ‑а, м.

1. Спецыяльная скрынка з зямлёй для вырошчвання расады.

2. Месца, дзе вырошчваюць маладыя расліны, расаду. Хаты разбегліся ў бакі і.. на пляц пазіраюць нясмела з-за густа зачастаколеных расаднікаў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раса́днік м Pflánzstätte f -, -n; Báumschule f -, -n (дрэў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раса́днік

1. Абгароджанае месца, дзе сеюць расаду, вырошчваюць насенне з высадкаў (БРС). Тое ж пылыса́днік, параса́днік (Слаўг.).

2. Гадавальнік для вырошчвання садовых і дэкаратыўных дрэўцаў (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Pflánzschule

f -, -n гадава́льнік, раса́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pflánzstätte

f -, -n

1) с.-г. гадава́льнік, піто́мнік, раса́днік

2) перан. раса́днік, цэнтр (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Раса́да ’маладыя расліны, што вырасцілі для перасадкі’ (ТСБМ, Касп., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), рыса́да, расса́да (Бяльк.), раса́дзіна ’каліва расады’ (Ян.). Параўн. рус. расса́да ’тс’, польск. rosada ’тс’, ст.-польск. rozsada ’тс’, славен. razsad, rošada ’тс’, літ. rasoda ’расліна’. Ад агульнаслав. ‑сад‑ у значэнні ’працэс пасадкі раслін’ > *roz‑sad(a) > *rossad(a) > rosad(а), адсюль зборнае значэнне раса́да для маладых раслін, для таго, што рассаджваюць. Для адзначэння асобнай расліны з расады назіраюцца розныя формаўтваральныя мадэлі, у тым ліку беспрыставачныя: параўн. польск. sadzonka, чэш. sadno, славен. sadíka, серб. sádno ’тс’. Сюды ж вытворныя раса́днік ’скрынка з зямлёй для вырошчвання расады’, ’гадавальнік’ (ТСБМ, Ласт., Сл. ПЗБ), ’гародчык’ (Бяльк.), расса́днік ’крыніца з’яўлення, размнажэння чаго-небудзь’ (ТСБМ). Відаць, другаснае ўтварэнне раса́днік ’зруб у 3–4 вянцы — аснова печы’ (Нік. Очерки), дзе фіксуецца і першаснае раса́днік ’парнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nursery [ˈnɜ:səri] n.

1. (дзіця́чыя) я́слі, дзіця́чы садо́к

2. гадава́льнік, раса́днік (для вырошчвання расады, дрэў і да т.п.)

3. dated дзіця́чы пако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)