рарытэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рарытэ́тны рарытэ́тная рарытэ́тнае рарытэ́тныя
Р. рарытэ́тнага рарытэ́тнай
рарытэ́тнае		 рарытэ́тнага рарытэ́тных
Д. рарытэ́тнаму рарытэ́тнай рарытэ́тнаму рарытэ́тным
В. рарытэ́тны (неадуш.)
рарытэ́тнага (адуш.)		 рарытэ́тную рарытэ́тнае рарытэ́тныя (неадуш.)
рарытэ́тных (адуш.)
Т. рарытэ́тным рарытэ́тнай
рарытэ́тнаю		 рарытэ́тным рарытэ́тнымі
М. рарытэ́тным рарытэ́тнай рарытэ́тным рарытэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рарытэ́тны книжн. рарите́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рарытэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рарытэта. Рарытэтнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рарытэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Выключна рэдкая рэч, якая ўяўляе сабой музейную каштоўнасць.

|| прым. рарытэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рарите́тный рарытэ́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экспана́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Прадмет, які выстаўляецца ў музеі або на выстаўцы для агляду.

Рарытэтны э.

|| прым. экспана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unikatowy

кніжн. унікальны, рарытэтны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)