ра́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ра́пны |
ра́пная |
ра́пнае |
ра́пныя |
| Р. |
ра́пнага |
ра́пнай
ра́пнае |
ра́пнага |
ра́пных |
| Д. |
ра́пнаму |
ра́пнай |
ра́пнаму |
ра́пным |
| В. |
ра́пны (неадуш.)
ра́пнага (адуш.) |
ра́пную |
ра́пнае |
ра́пныя (неадуш.)
ра́пных (адуш.) |
| Т. |
ра́пным |
ра́пнай
ра́пнаю |
ра́пным |
ра́пнымі |
| М. |
ра́пным |
ра́пнай |
ра́пным |
ра́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ра́пны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які змяшчае ў сабе рапу. Рапны раствор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рапно́й и ра́пный спец. ра́пны, ра́павы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Падпі́нкі ’сорт позніх яблык’ (Сцяшк. Сл.). Відаць, з пепінка (гл.) < пепін шаф рапны ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)