рапара́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рапара́цыя
Р. рапара́цыі
Д. рапара́цыі
В. рапара́цыю
Т. рапара́цыяй
рапара́цыяю
М. рапара́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рапара́цыя ж., разг. почи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рапара́цыя, ‑і, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рапараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапара́цыя

(польск. reparacja, ад п.-лац. reparatio = аднаўленне)

разм. рамонт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рапарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (разм.).

Папраўляць, рамантаваць.

Р. абутак.

|| наз. рапарава́нне, -я, н. і рапара́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)