ранжы́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ранжы́рны ранжы́рная ранжы́рнае ранжы́рныя
Р. ранжы́рнага ранжы́рнай
ранжы́рнае		 ранжы́рнага ранжы́рных
Д. ранжы́рнаму ранжы́рнай ранжы́рнаму ранжы́рным
В. ранжы́рны ранжы́рную ранжы́рнае ранжы́рныя
Т. ранжы́рным ранжы́рнай
ранжы́рнаю		 ранжы́рным ранжы́рнымі
М. ранжы́рным ранжы́рнай ранжы́рным ранжы́рных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ранжы́р, -у, м.

1. Пастраенне ў калоне ваенных па росце (спец.).

Пастроіцца па ранжыры.

2. перан. Пэўны парадак у чым-н.

|| прым. ранжы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)