ра́нгавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нгавы ра́нгавая ра́нгавае ра́нгавыя
Р. ра́нгавага ра́нгавай
ра́нгавае		 ра́нгавага ра́нгавых
Д. ра́нгаваму ра́нгавай ра́нгаваму ра́нгавым
В. ра́нгавы (неадуш.)
ра́нгавага (адуш.)		 ра́нгавую ра́нгавае ра́нгавыя (неадуш.)
ра́нгавых (адуш.)
Т. ра́нгавым ра́нгавай
ра́нгаваю		 ра́нгавым ра́нгавымі
М. ра́нгавым ра́нгавай ра́нгавым ра́нгавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́нгавы ра́нговый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рангу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранг, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Катэгорыя, разрад, клас (у 7 знач.).

Вышэйшы р.

2. Званне, чын.

Дыпламатычныя рангі.

Капітан другога рангу.

|| прым. ра́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ранговый ра́нгавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)