ра́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́мны ра́мная ра́мнае ра́мныя
Р. ра́мнага ра́мнай
ра́мнае		 ра́мнага ра́мных
Д. ра́мнаму ра́мнай ра́мнаму ра́мным
В. ра́мны (неадуш.)
ра́мнага (адуш.)		 ра́мную ра́мнае ра́мныя (неадуш.)
ра́мных (адуш.)
Т. ра́мным ра́мнай
ра́мнаю		 ра́мным ра́мнымі
М. ра́мным ра́мнай ра́мным ра́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́мны ра́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамы (у 1, 2 і 4 знач.). Рамны прэс. Рамнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́ма, -ы, мн. -ы, рам, ж.

1. Аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго.

Драўляныя рамы.

2. Аправа для ўстаўкі карцін, партрэтаў, люстраў і пад.

Прыгожая р.

3. Нясучая частка машыны, якой-н. канструкцыі; станіна.

Веласіпедная р.

4. Прамавугольнік з брусоў або планак для розных патрэб і мэт.

○

Лесапільная рама — машына для падоўжнага распілоўвання бярвення.

|| прым. ра́мны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэ́сава-ра́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэ́сава-ра́мны прэ́сава-ра́мная прэ́сава-ра́мнае прэ́сава-ра́мныя
Р. прэ́сава-ра́мнага прэ́сава-ра́мнай
прэ́сава-ра́мнае		 прэ́сава-ра́мнага прэ́сава-ра́мных
Д. прэ́сава-ра́мнаму прэ́сава-ра́мнай прэ́сава-ра́мнаму прэ́сава-ра́мным
В. прэ́сава-ра́мны (неадуш.)
прэ́сава-ра́мнага (адуш.)		 прэ́сава-ра́мную прэ́сава-ра́мнае прэ́сава-ра́мныя (неадуш.)
прэ́сава-ра́мных (адуш.)
Т. прэ́сава-ра́мным прэ́сава-ра́мнай
прэ́сава-ра́мнаю		 прэ́сава-ра́мным прэ́сава-ра́мнымі
М. прэ́сава-ра́мным прэ́сава-ра́мнай прэ́сава-ра́мным прэ́сава-ра́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рамны мост

т. 13, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́мный ра́мны, ра́мавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́мавы, см. ра́мны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АРАНШТА́М Лазар Навумавіч

(21.6.1896, г. Рамны Сумскай вобл., Украіна — 1939),

дзеяч рэв. руху ў Зах. Беларусі. У грамадз. вайну камісар дывізіі, інспекцыі артылерыі Чырв. Арміі. З 1924 на падп. рабоце ў Зах. Беларусі: сакратар ЦК КПЗБ, чл. ЦК КПП. З 1928 у СССР. З 1929 чл. РВС і нач. Палітупраўлення БВА. З 1933 нач. Палітупраўлення і нам. камандуючага Асобай Далёкаўсх. арміяй. Чл. ЦК у 1929—33 і чл. Бюро ЦК КП(б)Б у 1930—33. Чл. Цэнтр. рэвіз. Камісіі ВКП(б) у 1930—37. Чл. ЦВК БССР у 1924, 1929—34, чл. ЦВК СССР у 1929—31. Рэпрэсіраваны. Рэабілітаваны ў 1956.

т. 1, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТАНЕ́НКА-ДАВІДО́ВІЧ Барыс Дзмітрыевіч

(5.8.1899, г. Рамны Сумскай вобл., Украіна — 9.5.1984),

украінскі пісьменнік. Скончыў Кіеўскі ін-т нар. асветы (1923). Падзеі рэвалюцыі 1917, грамадз. вайны, аднаўленчы перыяд адлюстраваў у зб-ках апавяданняў, нарысаў і аповесцяў «Зацярушаныя сілуэты» (1925), «Сіняя валошка» (1927), «Смерць» (1928), «Сапраўдны муж» (1929), «Людзі і вугаль» (1932). Маральна-этычная тэматыка ў рамане «За шырмай» (1957), зб. апавяданняў і аповесцяў «Слова маці» (1960). Аўтар публіцыст., літ.- і мовазнаўчых артыкулаў (зб-кі «Аб чым і як», 1962; «У літаратуры і каля літаратуры», 1964; «Як мы гаворым», 1970). Рэпрэсіраваны ў 1935, рэабілітаваны ў 1956. Дзярж. прэмія Украіны імя Т.Шаўчэнкі 1992 (за зб-кі прозы розных гадоў «Смерць», «Сібірскія навелы», «Завышаныя ацэнкі», публ. 1991).

Тв.:

Твори Т. 1—2. Київ, 1991.

В.А.Чабаненка.

т. 1, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)