раме́ньчык гл. рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́ньчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раме́ньчык раме́ньчыкі
Р. раме́ньчыка раме́ньчыкаў
Д. раме́ньчыку раме́ньчыкам
В. раме́ньчык раме́ньчыкі
Т. раме́ньчыкам раме́ньчыкамі
М. раме́ньчыку раме́ньчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раме́ньчык, ‑а, м.

Невялікі або вузкі рэмень (у 1 знач.). Гадзіннікавы раменьчык. □ — А калі не сабака, дык адкуль жа ўзяўся раменьчык на шыі ў ваўка? Як па-твойму? — дапытваўся бацька. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раме́ньчык м Ríemen m -s, -; Léderarmband n -(e)s, -bänder (для гадзінніка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэ́мень, -меня і раме́нь, -мяня́, мн. рамяні́, рамянёў, м.

1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая ўжыв. для звязвання, замацавання чаго-н., у якасці пояса, для перадачы руху ад шківа.

Сумка на рэмені.

Падперазацца рэменем.

Р. для вастрэння брытваў.

Прывадны р.

Прывязныя рамяні (у самалёце, аўтамашыне).

2. мн. Дзве злучаныя перамычкай палоскі скуры (або моцнай тканіны, заменніка) са спражкамі і ручкай для ўвязвання і пераноскі ручнога багажу.

Перавязаць клунак рамянямі.

|| памянш. раме́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. раме́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Раменная вупраж.

Раменная пуга.

Раменная перадача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супо́ня, -і, мн. -і, -няў, ж.

Раменьчык для сцягвання клешчаў хамута.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашы́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Раменьчык са спражкай, які надзяваюць на шыю сабаку і інш. жывёлам; аброжак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

watch strap [ˈwɒtʃstræp] n. раме́ньчык для ручно́га гадзі́нніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ремешо́к м.

1. раме́ньчык, -ка м.;

2. (поясок) раме́ньчык, -ка м., папру́жка, -кі ж.; дзя́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

watchband

[ˈwɑ:tʃbænd]

n.

раме́ньчык да гадзі́ньніка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)