Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікремённый раме́нны;
ремённый по́яс
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плётка¹, -і,
Раменны, вяровачны
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́мень, -меня і раме́нь, -мяня́,
1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раме́нны
прыметнік, адносны
| раме́нны | раме́ннае | раме́нныя | ||
| раме́ннага | раме́ннай раме́ннае |
раме́ннага | раме́нных | |
| раме́ннаму | раме́ннай | раме́ннаму | раме́нным | |
| раме́нны ( раме́ннага ( |
раме́нную | раме́ннае | раме́нныя ( раме́нных ( |
|
| раме́нным | раме́ннай раме́ннаю |
раме́нным | раме́ннымі | |
| раме́нным | раме́ннай | раме́нным | раме́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вуздэ́чка, -і,
Частка вупражы — аброць з рамянёў з цуглямі, якая надзяваецца на галаву каню.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паганя́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ríemenantrieb
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
раме́нны Ríemen-;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
gurt, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)