рама́нтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Тое, што змяшчае ідэі і пачуцці, якія эмацыянальна ўзвышаюць чалавека.

Р. творчых пошукаў.

2. Незвычайнасць, казачнасць чаго-н., якая выклікае эмацыянальнае, прыўзнятае светаадчуванне.

Р. гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рама́нтыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рама́нтыка
Р. рама́нтыкі
Д. рама́нтыцы
В. рама́нтыку
Т. рама́нтыкай
рама́нтыкаю
М. рама́нтыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рама́нтыка ж. рома́нтика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рама́нтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Разм. Тое, што і рамантызм (у 2, 3 знач.). Рамантыка Грына.

2. Незвычайнасць, казачнасць чаго‑н., якая выклікае эмацыянальныя, прыўзнятыя адносіны. Рамантыка нязведаных краёў вабіць моладзь. Карпюк. Па натуры .. [Давід] быў досыць бяспечны, любіў рэвалюцыйную рамантыку і дзёрзкую рызыку. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамантыка

т. 13, с. 299

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рама́нтыка ж Romántik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рама́нтыка

(фр. romantique = рамантычны)

незвычайнасць. нязведанасць чаго-н., якая выклікае эмацыянальныя, прыўзнятыя адносіны (напр. р. далёкіх падарожжаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рама́нтык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рама́нтык рама́нтыкі
Р. рама́нтыка рама́нтыкаў
Д. рама́нтыку рама́нтыкам
В. рама́нтыка рама́нтыкаў
Т. рама́нтыкам рама́нтыкамі
М. рама́нтыку рама́нтыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пісьме́ннік-рама́нтык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пісьме́ннік-рама́нтык пісьменнікі-рамантыкі
Р. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Д. пісьменніку-рамантыку пісьменнікам-рамантыкам
В. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Т. пісьменнікам-рамантыкам пісьменнікамі-рамантыкамі
М. пісьменніку-рамантыку пісьменніках-рамантыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рома́нтика рама́нтыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)