раке́тніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раке́тніца раке́тніцы
Р. раке́тніцы раке́тніц
Д. раке́тніцы раке́тніцам
В. раке́тніцу раке́тніцы
Т. раке́тніцай
раке́тніцаю		 раке́тніцамі
М. раке́тніцы раке́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раке́тніца ж. раке́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ракетніца

т. 13, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раке́тніца, ‑ы, ж.

Спецыяльнае прыстасаванне для пуску ракет (у 1 знач.). [Багун] яшчэ раз абдумаў план усёй аперацыі, успомніў, што ён павінен даць чырвоную ракету — знак агульнага наступлення, абмацаў у кішэні .. ракетніцу і пакрочыў далей. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раке́тніца ж. вайск. Léuchtpistole f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раке́тница раке́тніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Léuchtpistole

f -, -n раке́тніца, раке́тны пістале́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)